Dat het nodig is om ook déze boodschap voor het voetlicht te brengen, blijkt op verschillende plaatsen in de Bijbel zelf. In Mattheüs 7:24-29 heeft de Heere Jezus het over ‘ieder die deze woorden van Mij hoort en ze doet’ én over ‘ieder die deze woorden van Mij hoort en ze niet doet’. Beide horen Zijn Woord, maar de ene brengt ze in de praktijk en de andere niet. De eerste vergelijkt Jezus ‘met een verstandig man die zijn huis op de rots gebouwd heeft’ en de tweede met ‘een dwaze man die zijn huis op zand gebouwd heeft.’ Met die dwaze bouwer loopt het slecht af: ‘zijn val was groot’ (vers 27).

 
Heel bekend is natuurlijk ook wat Jakobus in zijn brief hierover zegt. Hij lijkt daar de mogelijkheid te veronderstellen dat iemand heel orthodox is in wat hij gelooft, zonder dat dat iets uitwerkt in de praktijk. Het is geloof zonder werken, wat uiteindelijk helemaal geen geloof mag heten. ‘Geloof zonder de werken is dood’ (Jakobus 2:26). Want geloven is (ook) doen!

Weerbarstig

Maar ook hiervoor geldt: dat is makkelijker gezegd dan gedaan. De praktijk is vaak weerbarstig, zowel bij ouderen als bij jongeren.

Bang voor doenergeloof – We zijn bang om al teveel accent te leggen op de praktijk van het geloof. Voor je het weet, wek je de indruk dat het alleen dáárom gaat, alsof we ook behouden kunnen worden zonder dat we geloven in het verzoenend werk van de Heere Jezus Christus. Of we willen voorkomen dat ons geloven krampachtig wordt, omdat het lijkt af te hangen van wat we er zelf van maken.

De omgeving werkt niet mee – Kinderen kunnen het al merken: als je in God gelooft en naar de kerk gaat, val je op. Dat geldt zeker als geloven bij jou thuis méér is dan in de Bijbel lezen en naar de kerk gaan. Dan kan het zijn dat je ook in de praktijk anders bent dan andere kinderen. En dat is niet leuk!

De praktijk schuurt te veel – Dat horen niet automatisch leidt tot doen, zal er ook mee te maken hebben dat het ‘doen’ van het geloof niet altijd prettig is. Het vraagt soms keuzes die pijn doen. Misschien moet je tegen de stroom in zwemmen, of ‘nee’ zeggen tegen dingen die je liever wél zou willen doen. Voor jongeren anno 2021 zijn dat mogelijkheden die allesbehalve denkbeeldig zijn. Het valt niet altijd mee om je geloof handen en voeten te geven.

We snappen de Bijbel niet – Een reële belemmering kan zijn dat jongeren niet begrijpen hoe ze de Bijbel moeten toepassen. Het is een boek dat ontstaan is in een volslagen andere cultuur dan die waarin zij leven. Hoe pas je de Bijbel dan toe op actuele kwesties die destijds niet eens bestonden of er in ieder geval heel anders uitzagen? Zegt de Bijbel bijvoorbeeld wel iets over orgaandonatie? Moet je van de Bijbel nu echt eerst een papiertje bij de burgerlijke stand halen, voordat je gaat samenwonen?

In de komende seizoenen werken we elk seizoen een of meer beleidsthema’s van ons meerjarenbeleidsplan ‘Kom dichterbij!’ uit. Na een seizoen waarin het jaarthema ‘Goed om te horen!’ was, is het passend om vervolgens te benadrukken dat het niet bij horen kan blijven. Wat we vanuit Gods Woord horen, moet leiden tot doen! Daarom hebben we als jaarthema voor 2021/2022 gekozen voor ‘Geloven is doen!’