‘Ik merkte dat mijn kinderen de dienst niet goed konden volgen. Het was voor hen een lange zit en een onoverzichtelijke brij; daar werden ze soms best onrustig van. Daar komt bij dat ik met bid- en dankdag altijd de papieren liturgie voor onze kerk maakte. In het materiaal dat de HGJB hiervoor aanreikt, stuitte ik op de pictogrammen bij de liturgie. Dit vond ik zo’n mooi idee, dat ik besloot deze pictogrammen te gaan inzetten tijdens andere kerkdiensten. Ik maakte hier een mooie kaart van, breidde het uit en zo ontstond de eerste preekschrijfkaart. Ik merkte meteen dat het mijn kinderen hielp om beter naar de preek te kunnen luisteren.’

‘Na dit voorzichtige begin volgden nog veel meer kaarten. In overleg met onze predikant maakte ik uiteindelijk voor elke zondag een nieuwe preekschrijfkaart. Om meer ouders en kinderen te helpen, ben ik de kaart gaan uitprinten. De kaart werd zo positief ontvangen, dat het enorm gegroeid is. Nu ligt er elke zondag een hele stapel preekschrijfkaarten in de kerk, die zó weg zijn. Mijn verlangen is om nóg meer ouders en kinderen kennis te laten maken met de preekschrijfkaart. Daarom ben ik met dit idee naar de HGJB gestapt. En zo is er een mooie samenwerking ontstaan.’

‘De focus van de kaarten ligt op het visueel uitleggen van de gebruiken in de eredienst en het actief bezig zijn met de preek. Door het visuele centraal te stellen, bijvoorbeeld door de pictogrammen, kunnen zelfs de allerjongsten de kerkdienst volgen. Ook krijg ik positieve reacties van ouders van kinderen met bijvoorbeeld ADHD of autisme. De kaarten zijn afwisselend. Soms staat er een landkaartje of rebus op, maar er staan ook weetjes en bijbelopdrachten op. Op elke kaart is veel te zien en te beleven. De kaart is trouwens zo  gemaakt dat het al heel snel past bij de preek van de zondag.’

De HGJB gaat deze kaarten begin 2021 gratis als download via de website uitgeven. Zo kunnen meer  kinderen, ouders en predikanten hiermee aan de slag. Heb je nog andere wensen?

‘Jazeker! Wat zou het prachtig zijn als er een nog betere samenwerking komt tussen de dominee en de kinderen. Als de dominee in zijn preek af en toe de rust durft te nemen om te zeggen: “Schrijf dit maar even op je kaart“, of: “Kijk eens naar het plaatje hierover op je kaart“. En ik hoop dat ook ouders thuis nu een handvat hebben om over de dienst na te praten met hun kinderen, zodat ze nog dichter bij de (geloofs-)beleving van hun kinderen kunnen komen.‘